Ocean Crossing van USA - Horta ; 18 apr - 6 mei

Om 03.55h scheepstijd word ik opgewacht door een gitzwarte hemel. Een nieuwe maan in een deken van sterren. Op de uitkijk tuur ik de horizon af naar de grens tussen oceaan en hemel, waar ik in een oase van rust slechts gestoord word door de fluorescentie van de algen in de boeggolven en de meteoorregen die we passeren.
Een paar uur later is er weer een contact te melden, de zon laat zich zien. Een gouden bal tussen de slierten wolken verlicht het water en hemel oranje. Laten we nog wat zeilen bijzetten; 11 knopen vooruit!

De volgende dag, zelfde tijd waait de wind een stukje harder zijn onze zeilpakken tot de binnenvoering natgeregend, mijn sokken soppen in mijn waterdichte schoenen en hangen we met de hele wacht aan 1 lijn om de zeilen beetje bij beetje binnen te halen.
Op de uitkijk is het net een lichtshow van fluorescentie en reflectie van de boeglichten op buiswater.

This is life!

Voor wie het nog niet weet; ik heb mijn terugreis over de grote plas geboekt op de Clipper Stad Amsterdam ipv met het vliegtuig.
Als mogelijk de jongste passagier op een dergelijke reis sinds de afvaart werd ik de eerste dagen wel wat verrast aangekeken. Maar hé, ik wil al 5 jaar deze plas oversteken, dit is een van de mooiste schepen die er zijn, én ik heb nu de tijd gekregen... dus waarom niet?
Als ik dit op mijn 90ste ook nog een keer kan doen; dan knijp ik mezelf in mijn handjes en voel ik me weer 26 lentes jong! Waarschijnlijk kan ik de zeeziekte dan overslaan omdat mijn binnenoor haar reflexen dan al lang verloren heeft.

Op naar een hobby als scheepsarts!

Volgende week kom ik weer aan in mijn stad Amsterdam en start de gekte van examens, verhuizen (woensdag 9 mei; help needed) en het oudste coschap. Mijn agenda wordt alweer volgeboekt met afstudeerfeestjes, huwelijken, verjaardagen, festivals en andersoortige uitjes... Ik kan me niet langer verschuilen achter de oceaan en een (sub) tropisch leven..

Ik ben benieuwd waar mijn volgende reis naartoe gaat!

Tot snel