Every night weekend night, every day working day

"Every night is a weekend night, and every day is a working day."

Verwoest door de Tsunami en grotendeels heropgebouwd is Ko Phi Phi een van de meest toeristische plekken waar ik geweest ben. Toch is het een heel mooi eiland, wat nog zichtbaar schade heeft van de Tsunami een aantal jaren geleden. Elke bewoner kent iemand of is iemand die minstens een familielid heeft verloren.

6 – 14 december Ko Phi Phi

Mega drukte op Phi Phi, waar ik niet aan gedacht had was dat de fullmoonparty van december net geweest was, en iedereen nu naar Phi Phi toe kwam. Toch een kamer gevonden die nog rook naar verse verf. Dacht ik eerst dat ik teveel betaalde, blijkt dit eiland gedurende december gewoon nog duurder te zijn dan Bangkok! Om je dood te schamen, maar afdingen werkt niet want alles onder de 1000 bath is toch elke avond vol hoe lelijk en stinkend het ook is. Dus was ik de volgende ochtend na mijn rondje check-out controleren tot de conclusie gekomen dat ik (een van) de schoonste kamer op het eiland had, voor een redelijke prijs. Op het eiland midden in het duikgebied.

Wat ik gedaan heb: duiken en relaxen.

Er zijn twee werelden op Phi Phi. De grootste groep bestaat uit feestende, bezopen toeristen (waarvan ik er een aantal kende uit Vang Vieng). Hoe aardig sommigen ook zijn, ik snap niet dat je dit 2 maanden vol houdt?! De tweede groep is de rest, die ook een dagleven hebben.

Via couchsurfen had ik een mailtje gehad van een stel dat op Phi Phi woont. Daar bij de duikschool langs geweest en al meteen de eerste avond mee geweest met een meidenavondje stappen. Zo heb ik een aantal Thaise meiden leren kennen uit Engeland (ja ja) die hier nu een aantal maanden wonen, en ruim drie kwart van de eilandbewoners kennen. Waardoor ik in 1 avond aan ongeveer het halve eiland was voorgesteld en langs alle kroegen was geweest die zij de moeite waard vinden om te bezoeken.

Mijn kamer was aan de andere kant van het dorpscentrum, dus ’s ochtends op weg naar de duikschool moest ik door een uitgestorven centrum lopen. Het verschil tussen dag en nacht was enorm!
Uiteindelijk een aantal duiken gedaan, mijn nitrox certificaat gehaald (dank je wel Sinterklaas), en verder gerelaxt. Via de divemasters ed van de duikschool kwam ik zo op de betere plekjes van het eiland terecht om te eten of ’s avonds een drankje te doen. Als ik niet al iets geregeld had voor kerst en oud&nieuw in Australië, dan zou ik misschien wel hier teruggekomen zijn voor de feestdagen. Laatste avond op Phi Phi was gevoelsmatig mijn laatste avond in Thailand. En dat hebben we gevierd! :D

Bizar, om na ruim 2 maanden Thailand ineens weer door te reizen naar Australië. Het alleen reizen verveelt nog helemaal niet! Het uit de koffer leven is soms wel vermoeiend. Steeds alleen zoeken naar nieuwe accommodatie tijdens hoogseizoen is soms ronduit irritant. Maar de mensen die je ontmoet en de ervaringen die je opdoet zijn absoluut geweldig!

Mezelf met een busje vanaf de ferry naar een van de duurste hotels (voor de prijs van een dorm-room in australie..) laten rijden die ik kon vinden. Met gym, zwembad, queensize bed, ligbad… heerlijk! Geen reden meer om nog naar buiten te gaan. Volledig uitgerust en fris beginnen aan een vliegreis met teveel transfers.

Thailand was Geweldig!